نقشه راه اندازی یک نورافکن به صورت زیر است:

این نقشه هم برای نور افکن های با لامپ سدیم و هم لامپ های متال هالید یکسان است.

در مداربالا، وظیفه ایگناتور تولید ولتاژ بالا در لحظه راه اندازی است. به طوری که برای لامپ های زیر ۱۰۰ وات این ولتاژ به ۲ هزار ولت هم میرسد و برای لامپ های بزرگتر گاهی تا ۵ هزار ولت. پس در زمان تعمیر نورافکن ها موارد ایمنی را به دقت رعایت نمایید و حتماً برق آنها را قطع کنید.

این نوع نور افکن ها به خاطر برق مصرفی زیادی که دارند کم کم دارند به تاریخ می پیوندند. و جای آنها را نور افکن های ال ای دی (LED) ، اس ام دی (SMD) و سی او بی (COB) پر می کنند، که برق مصرفی آنها ده ها بار کمتر از نورافکن های معمولی است. و نور قابل قبولی هم دارند. در نوع جدید نیاز به روش و نقشه خاصی برای نصب نیست و فقط کافیست یک سیم فاز و نول به آنها وصل کنید تا روشن شوند.

از نورافکن ها برای روشن کردن محوطه ها , تابلوهای بزرگ تبلیغاتی در جاده ها , سالن های نمایش , سوله ها و … استفاده می شود. و چون بیشتر در معرض آب باران قرار دارند، نیاز است که بعضی موارد ایمنی را برای آنها در نظر بگیرید تا آب و گرد و غبار به داخل آنها نفوذ نکند و باعث ایجاد اختلال در کارکرد آن نشود. پس به مقدار IP نوشته شده بر روی آنها توجه کنید.

اگر مطلب واژه IP بر روی وسایل الکتریکی به چه معناست؟  را نخوانده اید، حتماً سری به آن بزنید و این مورد را برای نورافکن ها در نظر بگیرید.

نکته: به خاطر گرمای زیادی که نورافکن های قدیمی تولید می کنند، بهتر است آنها را در محیط های کوچک و جاهایی که تهویه خوبی ندارند، نصب نکنید. زیرا داغ شدن زیاد، به آنها آسیب می رساند.

نکته: تا می توانید از دست زدن و تمیز کردن قسمت ” منعکس کننده “،  که برای انعکاس نور در داخل نور افکن به کار می رود، خودداری کنید. کثیف شدن این قسمت به مقدار زیادی در نوردهی آنها تاثیر می گذارد.

نوشته نورافکن اولین بار در آموزش برق ساختمان. پدیدار شد.